Leven met Hersenletsel

Leven met Hersenletsel

Geschreven door: Annemarie van Dijk 

Geplaatst op: 19 december 2017   

 

 

 

 

 

 

 

Na zijn herseninfarct had Roy de Grootheupner een ‘kort lontje’, zoals hij zelf zegt. Anderen snapten dat niet, want ze zagen immers niks aan hem.

Tijdens een behandeltraject leerde hij beter met zijn boosheid omgaan. de Grootheupner.JPGSnel boos of gefrustreerd na herseninfarct Hij was helemaal geen man die snel boos of gefrustreerd was. Maar na zijn herseninfarct in augustus 2014 reageerde Roy de Grootheupner (62) steeds vaker boos en agressief.

De gevolgen waren ook niet niks: hij had concentratieproblemen, was overgevoelig voor licht en geluid, moest zoeken naar woorden en kon niet meer terug naar zijn oude baan. “Uit pure frustratie over alles had ik een heel kort lontje. Niet alleen thuis, maar ook op straat en in winkels flipte ik soms totaal.

Dat werd vaak verkeerd begrepen, want anderen zagen natuurlijk niets aan me.” Het had veel invloed op de relatie met zijn vrouw Bea (60), die ineens mantelzorger werd en moest wennen aan een andere Roy.

Voor zijn herseninfarct werkte haar man fulltime en speelde hij toneel en in een coverband. Ineens was hij steeds thuis, reageerde hij impulsief en vergat hij de deur op slot te draaien als hij vertrok. Roy begreep haar vaak niet, waardoor ze veel geduld met hem moest hebben. “Als er irritaties waren, ging ik even naar boven. Later bespraken we dan waar het misging in het gesprek.” 

 

Lees verder op: https://www.verdermethersenletsel.nl/t/leven-met-hersenletsel