๐๐ธ ๐ต๐ฒ๐ฏ ๐ต๐ฒ๐ฟ๐๐ฒ๐ป๐น๐ฒ๐๐๐ฒ๐น. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐๐ถ๐ฐ๐ธ๐ฒ๐ฟ. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐บ๐ถ๐๐ฒ๐น๐น๐ฎ. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ถ๐ฐ๐ต๐๐ฏ๐ฎ๐ฟ๐ฒ ๐๐ผ๐ป๐ฑ.
Gelezen op Linkedin.
Mooi en herkenbaar verhaal van Roel.
Voor velen van ons heel herkenbaar.
Roel van der Wielen
๐๐ธ ๐ต๐ฒ๐ฏ ๐ต๐ฒ๐ฟ๐๐ฒ๐ป๐น๐ฒ๐๐๐ฒ๐น. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐๐ถ๐ฐ๐ธ๐ฒ๐ฟ. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐บ๐ถ๐๐ฒ๐น๐น๐ฎ. ๐๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ถ๐ฐ๐ต๐๐ฏ๐ฎ๐ฟ๐ฒ ๐๐ผ๐ป๐ฑ.
โ ๐ ๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐๐ฒ๐น ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ต๐ผ๐ผ๐ณ๐ฑ ๐ฑ๐ฎ๐ ๐บ๐ฒ ๐ฒ๐น๐ธ๐ฒ ๐ฑ๐ฎ๐ด ๐ฝ๐ฟ๐ผ๐ฏ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ ๐๐ฒ ๐๐น๐ผ๐ฝ๐ฒ๐ป.
๐๐ป ๐ท๐ถ๐ท ๐๐ฒ๐ด๐: โ๐ช๐ฎ๐ฎ๐ฟ๐ผ๐บ ๐๐ฒ๐ฟ๐ธ ๐ท๐ฒ ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐ด๐ฒ๐๐ผ๐ผ๐ป ๐๐ฒ๐ฒ๐ฟ?โโ
HERKENBAAR?
Je zit op de bank. Niet voor de gezelligheid. Niet voor Netflix.
Niet omdat je โer even geen zin in hebtโ.
Je zit daar omdat je lijf en je hoofd je geen keuze geven.
Maar dan komt het.
๐๐ฒ ๐ฟ๐ฒ๐ฎ๐ฐ๐๐ถ๐ฒ๐. ๐๐ฒ ๐๐ฟ๐ฎ๐ด๐ฒ๐ป. ๐๐ฒ ๐ผ๐ผ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐น๐ฒ๐ป.
Van mensen met een volledig functionerend brein รฉn een beperkte bandbreedte voor empathie.
โHersenletsel? Huh? Je ziet er toch prima uit?โ
โWaar ben jij nou weer moe van dan?โ
โBen je nou nรณg niet aan het werk?โ
โWanneer ga je nou weer eens wat doen?โ
Ze zeggen het. Recht in je gezicht.
Of net erlangs. Met dat toontje.
Dat toontje van: "๐ช๐ฌ ๐ด๐ฏ๐ข๐ฑ ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต, ๐ฅ๐ถ๐ด ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ป๐ข๐ญ ๐ธ๐ฆ๐ญ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ฆ๐ณ๐จ ๐ป๐ช๐ซ๐ฏ."
Alsof je niet al genoeg moeite moet doen om รผberhaupt op te staan.
En dan komen de klassiekers:
โBlijven hangen op de bank helpt ook niet hรจ.โ
โVolgens mij ben jij er gewoon te veel mee bezig.โ
โDat zit volgens mij gewoon tussen je oren.โ
๐๐ข๐๐ . ๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐ถ๐ โ๐ถ๐ฒ.
De ouderwetse โtussen-je-orenโ-kaart.
Het standaard excuus van mensen die geen idee hebben wat het betekent om dagelijks te moeten onderhandelen met je eigen brein.
En deze? Ook heerlijk:
โNou, dan is het toch nog meegevallen?โ
โJe moet niet klagen hoor, het had veel erger kunnen zijn.โ
โDan kan je toch nu wel gewoon weer door met je leven?โ
โZeuren helpt niet. Gewoon doorgaan.โ
Gewoon. Doorgaan.
Alsof je hersenen een aan/uit-knop zijn.
Alsof herstel een keuze is.
Alsof jij dit wilde.
๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐ถ๐ โ๐ถ๐ฒ.Maar weet je wat ze ๐ป๐ผ๐ผ๐ถ๐ vragen?
Ze vragen nooitt hoe het รฉcht is.
Dat je goeie dagen hebt, en dagen dat je hoofd voelt als een warzone.
Dat je wil, maar niet kรกn.
Dat elk gesprek voelt als een potje simultaan dammen met 6 mensen en een bouwradio op de achtergrond.
Dat je hoofd alle prikkels tegelijk binnenkrijgt en niks meer uitfiltert.
Dat je struikelt over je eigen woorden, dat je dingen vergeet die je vroeger moeiteloos opsloeg,
Dat je niet kunt uitleggen wat er met je aan de hand is, omdat het uitleggen al te veel is.
๐๐ป ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ณ๐ฟ๐๐๐๐ฟ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐. ๐ญ๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ. ๐๐น๐ธ๐ฒ. ๐๐ฎ๐ด.
Want jij wรญl wel.
Je wรญl begrijpen. Meedoen. Terugkomen.
Maar je lijf of beter gezegd: je brein heeft andere plannen.
๐๐๐ ๐ฎ๐ฎ๐ป ๐ถ๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ถ๐ฒ ๐ฑ๐ฒ๐ป๐ธ๐ ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ต๐ฒ๐ ๐๐ฒ๐น ๐บ๐ฒ๐ฒ๐๐ฎ๐น๐
Heb geduld.
Geen oordeel.
Geen tips. Geen โgewoon doorgaanโ.
Geen "zit tussen je oren".
Het zit in mโn hoofd. Maar niet op de manier die jij denkt. Dit is hersenletsel.
En ik ben Roel. Niet zielig.
Wel echt.
En ik hoop dat jij dit deelt met iemand die het ๐รฉ๐น moet snappen.
Roel.
- Aangemaakt op .
- Laatste update op .
- Raadplegingen: 202
